W naszym klimacie przez większość sezonu grzewczego temperatury są dodatnie. Potrzebujemy wtedy w domu dużo mniej ciepła niż podczas mrozów. To powoduje, że palimy tak, by ograniczyć moc kotła. Niestety, takie palenie bardzo zmniejsza wydajność spalania. Niedopalone zimne spaliny zamiast dać dodatkowe ciepło ulatuję kominem zanieczyszczając przy tym powietrze.

Znakomitym rozwiązaniem jest połączenie kotła z buforem. Wtedy zawsze możemy palić z pełną mocą i najwyższą wydajnością spalania. Spaliny zostają dopalone do końca w wysokiej temperaturze. Nie przegrzejemy jednak wtedy mieszkania, gdyż nadwyżka ciepła z kotła zostanie w buforze. Bufor utrzyma to ciepło nawet przez kilka dni. Sam bufor, bez rozpalania w kotle, może ogrzewać domowników nawet do tygodnia czasu w za zależności od aktualnego zapotrzebowania na ciepło. Dzięki buforowi, możemy w tani i prosty sposób regulować temperaturę w mieszkaniu, czego nie da się uzyskać samą regulacją mocy kotła.

Korzyści z zastosowania bufora to:

– bardzo duże oszczędności opału (nawet ponad 50%) spowodowane optymalnym i najbardziej wydajnym spalaniem w kotle z mocą nominalną;

– maksymalne ograniczenie zanieczyszczenia kotła spowodowane optymalnym spalaniem, które n e daje zanieczyszczeń osadzających się w kotle;

 – wyeliminowanie zanieczyszczenia komina wywołane przez doskonałe dopalenie spalin, co powoduje, że w kominie nie ma się co osadzać;

– ograniczenie czasu spędzanego w kotłowni i rozpalania kilka raty na dobę, lub ciągłego utrzymywania pracy kotła, spowodowane uzyskaniem ciepła z jednego rozpału wystarczającego na dobę lub nawet kilka dni – ciepło to znajduje się w buforze i jest cały czas dostępne;

– utrzymywanie ciepła nawet przez kilka dni dzięki bardzo dobrej izolacja bufora. Zmagazynowane ciepło nie jest tracone, tylko jest cały czas do wykorzystania.

Decydując się na kocioł z automatycznym podawaniem paliwa chcemy, żeby był on bezobsługowy. Rzeczywistość pokazuje, że często bywa inaczej. Kotły na pellet lub eko-groszek mogą pracować efektywnie jedynie w zakresie mocy od 30% do 100%.

Przez większość sezonu grzewczego potrzeba jednak mocy niższych niż 30%. Przy pracy z małą mocą spalanie w kotle przebiega bardzo źle. Dodatkowo występują częste włączenia i wyłączenia pracy kotła. Skutkiem tego jest zabrudzony wymiennik, problemy z palnikiem, zapalarką i podajnikiem. Efektywność spalania jest niska, a przez to zużycie opału jest dużo większe niż przy większych zakresach mocy.

Rozwiązaniem powyższych problemów jest połączenie kotła z buforem. Wtedy kocioł może zawsze pracować w najkorzystniejszym zakresie mocy. Kocioł będzie się włączał bardzo rzadko i będzie pracował najbardziej efektywnie. Nadwyżki ciepła trafią do bufora z którego ciepło będzie ogrzewać domowników bez uruchamiania kotła, bo ciepła starczy nawet na kilka dni.

Uruchomienie kotła nastąpi tylko wtedy, gdy trzeba będzie uzupełnić ciepło w buforze. Pracując z największą efektywnością, zużycie opału będzie niewielkie, a żywotność kotła i wszystkich jego części znacznie się wydłuży.

Najważniejsze korzyści:

– oszczędność opału, wynikająca z optymalnego i najbardziej wydajnego spalania w kotle z mocą w zakresach jego największej sprawności;

– wyeliminowanie zanieczyszczenia kotła, palnika i komina, wynikające z optymalnego spalania nie dającego osadzających się zanieczyszczeń;

– wydłużenie trwałości kotła i komina, wynikające z utrzymywania temperatury spalin, która uniemożliwia kondensację wody będącą zabójczą dla kotła i komina;

– wydłużenie trwałości podzespołów kotła, dzięki zredukowaniu częstego – nawet kilkukrotnego w ciągu doby – rozpalania i wygaszania kotła;

– ciepło z załadowanego bufora jest dostępne nawet przez kilka dni.

Palenie w kominku najczęściej jest nieefektywne, bo spalamy drewno z niewielkim płomieniem. Zmniejszając dopływ powietrza do paleniska, uniemożliwiamy spalenie gazów zawartych w drewnie. Drewno zawiera w swojej masie aż 85% substancji lotnych. Przy paleniu z pełną mocą gazy te spalają się dając bardzo dużo energii – dużo więcej, niż dostarczy część stała drewna.

Ograniczanie pełnego spalania w palenisku powoduje, że tylko niewielka część ciepła trafia do mieszkania, a reszta pod postacią niedopalonych gazów wylatuje kominem zanieczyszczając powietrze. Powolne spalanie drewna wywołuje również brudzenie szyby kominka niedopalonymi substancjami, których umycie jest niezwykle uciążliwe.

Podłączenie do kominka bufora spowoduje, że będzie można zawsze palić z pełną mocą. Nadwyżka ciepła nie przegrzeje nam domu, tylko zostanie zgromadzona w buforze. W ten sposób, bez konieczności utrzymywania spalania przez cała dobę, uzyskujemy ciepło na dzień, czy nawet kilka dni.

Nie musimy już dokładać drewna, gdyż jeden jego załadunek dostarczy ciepła na dobę lub dłużej. Palimy wtedy kiedy chcemy, a nie wtedy gdy musimy. Zużycie drewna zmniejsza się co najmniej dwukrotnie, gdyż co najmniej dwukrotnie wzrasta wydajność spalania.

Najważniejsze korzyści:

– bardzo duże oszczędności drewna, wynikające z najbardziej wydajnego spalania gdzie dopalane są uwolnione z drewna gazy

– czysta szyba w kominku, co wynika ze spalenia w palenisku substancji, które przy niezupełnym spalaniu osiadały na tej szybie;

– wyeliminowanie zanieczyszczenia komina, wywołane przez doskonałe dopalenie spalin, co powoduje, że w kominie nie ma się co osadzać;

– ograniczenie ciągłej obsługi i rozpalania kilka razy na dobę, lub ciągłego dokładania drewna, wynikające z uzyskiwania ciepła z jednego odpowiednio dobranego załadunku – ciepło trafia do bufora i jest cały czas dostępne, nawet prze kilka dni;

– pełne wykorzystanie walorów dekoracyjnych kominka, można cieszyć się płomieniem wypełniającym całe palenisko bez obawy przegrzania mieszkania.

Bufor z kolektorami słonecznymi gromadzi ciepło powstające przez fragment doby, kiedy kolektory słoneczne poddane są bezpośredniemu promieniowaniu słońca. Najczęściej energia ta powstaje w porze, kiedy nie ma na nią zapotrzebowania. Dlatego kolektory słoneczne są zawsze montowane z pojemnościowym ogrzewaczem wody.

Nie jest to właściwe rozwiązanie, gdyż pojemność ogrzewacza w stosunku do mocy kolektorów jest zbyt mała latem i zbyt duża zimą. Latem użytkownicy przysłaniają część kolektorów, gdyż ich moc jest zbyt duża i ciepło powstaje z dużą nadwyżką. Z kolei zimą woda nie osiąga temperatury zapewniającej komfort cieplny. Rozwiązaniem tego problemu jest zastosowanie bufora, którego pojemność cieplna jest kilkukrotnie większa niż pojemność standardowych ogrzewaczy wody.

Bufor pozwala na gromadzenie nadwyżek ciepła, które przy ogrzewaczu są bezpowrotnie tracone. Właściwym jest stosowanie buforów z dwiema wężownicami. Wężownica dolna podłączona do kolektorów ogrzewa wodę w buforze. Wężownica górna podgrzewa wodę użytkową odbierając ciepło z gorącej wody wypełniającej bufor. Dzięki warstwowemu utrzymywaniu ciepła w buforze, jego pojemność dostosowuje się do ilości ciepła z kolektorów: dużej latem i niewielkiej zimą.

Najważniejsze korzyści:

– duża pojemność cieplna bufora pozwala uniknąć strat ciepła powstających przy zwykłych ogrzewaczach wody

– Optymalne wykorzystanie energii z kolektorów – zarówno w lecie jak i w zimie.

Bufor z fotowoltaiką pozwala gromadzić energię cieplną wytwarzaną z nadwyżek energii elektrycznej. Użytkownicy instalacji fotowoltaicznych on-grid pobierając energię elektryczną z sieci, tracą kilkadziesiąt procent wcześniej oddanej energii. Chcąc uniknąć straty można nadwyżkę energii z paneli fotowoltaicznych odprowadzić do bufora w postaci ciepła.

Podobnie jest z instalacją off-grid, gdy układ nie jest podpięty do sieci. Wówczas nadwyżki prądu gromadzi się w akumulatorach lub bezpowrotnie traci. Jeśli prąd z instalacji fotowoltaicznej wykorzystywany jest do ogrzewania wody, to lepszym rozwiązaniem magazynowania energii jest skierowanie jej bezpośrednio do bufora z pominięciem akumulatorów.

Najważniejsze korzyści:

– brak strat związanych z oddawaniem prądu do sieci w instalacjach on-grid;

– dużo większa trwałość bufora w porównaniu do trwałości akumulatorów w instalacjach off- grid.

Często spotykany jest mylny pogląd, że ogrzewanie domu prądem jest drogie. Okazuje się jednak, że koszt ogrzewania w ten sposób może być NAJNIŻSZY wśród dostępnych opcji.

Uzyskamy to kiedy energię cieplną zgromadzimy w nocy – kiedy obowiązuje tzw. „taryfa nocna” na prąd. Wtedy jest on tani. Jeśli podgrzejemy w tym czasie grzałkami wodę w buforze – będziemy mogli korzystać ze zgromadzonego w nim ciepła przez cały dzień.

Jeszcze większą obniżkę kosztów ogrzewania można uzyskać stosując zasilanie hybrydowe, czyli w dzień korzystać z prądu pochodzącego z paneli fotowołtaicznych, a brakującą ilość ciepła uzupełniać prądem z taryfy nocnej.

Korzyści z zastosowania bufora z grzałkami:

– najtańsze w zakupie źródło ciepła do domu, wielokrotnie tańsze niż pompa ciepła i kilkukrotnie tańsze niż jakikolwiek kocioł – w tym elektryczny;

– jedno urządzenie ogrzewa zarówno dom jak i wodę do mycia, dzięki czemu wystarczy niewielka przestrzeń w domu lub kotłowni;

– bardzo duża trwałość przekraczająca trwałość każdego kotła, czy pompy ciepła;

– tania automatyzacja sterowania temperaturą w domu;

– niski koszt ogrzewania; ogrzewanie prądem z nocnej taryfy jest tańsze niż gazem czy pelletem.

Pompa ciepła jest urządzeniem grzewczym, którego moc nie jest regulowana. Jedyna regulacja to włączanie i wyłączanie pompy. Jednak taka praca skraca żywotność sprężarki, która jest sercem pompy ciepła, będąc jednocześnie bardzo kosztownym elementem. Urządzenie to nie odstaje od wielu innych źródeł ciepła, gdyż w wielu z nich nie ma możliwości regulacji mocy, albo od bywa się ona w sposób znacznie podnoszący koszty eksploatacji.

Zastosowanie bufora w instalacji z pompą ciepła jest oczywiste i stosowane w każdej instalacji, gdyż umożliwia dopasowanie dostarczania ciepła do jego aktualnego zapotrzebowania. Bufor stabilizuje pracę pompy ciepła, która z buforem nie musi pracować w trybie włącz-wyłącz. Praca z buforem odbywa się do naładowania bufora.

Ponownie włącza się, gdy część energii zostanie zużyta i występuje potrzeba uzupełnienia energii. Dzięki temu pompa nie ulegnie natychmiastowej awarii. Ilość gromadzonego ciepła zależy od pojemności zbiornika i od temperatury do jakiej można podgrzać wodę w zbiorniku. Pompy ciepła są niskotemperaturowymi źródłami ciepła i dlatego w takich instalacjach wymagane są bardzo duże pojemności zbiorników.

W przypadku instalacji wyposażonych w grzejniki – zwłaszcza w domach słabej izolacji termicznej – niema w ogóle możliwości użytkowania pompy ciepła, gdyż temperatura do jakiej może ona podgrzać wodę jest niewystarczająca do tego, by ogrzewanie grzejnikami było skuteczne.

Zupełnie inaczej wygląda sytuacja, gdy pompa ciepła nie jest podstawowym źródłem ciepła. Wtedy może ona dostarczać ciepło do bufora w okresie, gdy nie są wymagane wysokie temperatury wody w instalacji. W czasie, gdy wystąpi zapotrzebowanie na wyższe temperatury wody, można włączyć w buforze grzałki elektryczne lub dostarczać ciepło z kotła albo kominka podgrzewając wodę do wyższych temperatur.

Bufor w tym przypadku spełni oprócz funkcji akumulatora ciepła, funkcję sprzęgła hydraulicznego umożliwiającego podłączenie wielu źródeł energii.